مبتکر «باغ ‌شهر» یک کشاورز انگلیسی است که 109 سال پیش برای ایجاد مجموعه‌هایی ترکیبی شامل کار و سکونت، پیشنهاد احداث آن را در خارج از حومه شهرهای اصلی، به بخش خصوصی ارائه کرد. وی10 ضابطه برای باغ‌شهر تعریف کرده که مهم‌ترین آنها اجرای طرح بدون حضور دولت و رعایت فاصله حداقل 50 کیلومتری با شهر مبدا است. همچنین رمز ماندگاری باغ‌شهرها نیز استقلال ساکنان از طریق ایجاد فرصت‌های شغلی در این مناطق اعلام شده است. باغ ‌شهر باید 750 مترمربع زمین به هر نفر اختصاص دهد. آیا طرح مدنظر رییس‌جمهور این شرایط را دارد؟
10 توصیه از مبتکر «باغ ‌شهر»
 باغ‌ شهر اگر دولتی باشد، شکست می‌خورد
 باغ ‌شهر باید از شهر اصلی دور و مستقل باشد
ابنزر هاوارد سرانه باغ‌شهر برای هر نفر را 750 مترمربع درنظر گرفته در حالی که در طرح ایرانی، 250 مترمربع تعیین شده است
محسن رنجبر
«باغ‌ شهر» ابتکار 109 سال پیش یک کشاورز انگلیسی است که برای جلوگیری از مهاجرت کشاورزان به شهرها که به دلیل کمبود مسکن در روستاها اتفاق می‌افتاد و همچنین برای خلاص کردن کارگران از شهرهای کثیف و شلوغ، بدون حضور و نقش دولت انگلیس به اجرا درآمد.
«ابنزر هاوارد» که برخی او را معمار یا شهرساز معروف می‌دانند، فاقد تحصیلات آکادمیک بود، اما زمانی که ایده باغ‌ شهر را مطرح کرد توانست بخش خصوصی را به احداث دو باغ ‌شهر در اطراف لندن متقاعد کند طوری که فقط یکی از آنها به خاطر رعایت کامل 10 ویژگی ارائه شده از سوی هاوارد، توانست به شهرت جهانی دست پیدا کند. مبتکر باغ ‌‌شهر اولین شرط ایجاد چنین مجموعه شهری را رعایت حداقل 50 کیلومتر فاصله از شهر اصلی عنوان می‌کند و در عین حال بر استقلال کامل باغ ‌شهر به شکلی که کار و سکونت توام برای ساکنان برقرار باشد، تاکید کرده است. باغ‌ شهر طبق تعریف انگلیسی آن باید توسط کمربند سبز احاطه شود و 750 متر مربع زمین در اختیار هر عضو خانواده قرار دهد.
همچنین شرط بقای باغ ‌شهر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی – بدون حضور دولت- عنوان شده به گونه‌ای که زمین‌ها ابتدا توسط شرکت تاسیس‌کننده باغ ‌شهر خریداری و سپس به صورت اجاره‌داری به ساکنان واگذار شود.
این طرح ظاهرا قرار است با تغییراتی در محتوا در ایران به اجرا دربیاید. در طرح ایرانی باغ‌ شهر، برای هر خانوار 1000 متر زمین درنظر گرفته شده که سرانه باغ‌ شهر برای هر نفر را 250 مترمربع تعیین می‌کند. از سوی دیگر، اعلام باغ‌ شهر از زبان رییس‌جمهور به این معنی است که طرح تحت مدیریت اجرایی دولت شکل خواهد گرفت. همچنین باغ‌ شهر ایرانی با وضعیت کنونی نمی‌توانند اشتغال ساکنان را تامین کنند که این مهم‌ترین چالش طرح در مقایسه با نسخه اصلی آن محسوب می‌شود.
باغ‌ شهر برای مردمان شاد
«باغ‌ شهر، شهری است که طراحی شده تا برای ساکنانش زندگی و شرایط کاری سالمی فراهم کند. اندازه آن باید تنها به قدری که برای بسط کامل حیات اجتماعی کافی است، بزرگ باشد. کمربندی روستایی، باغ‌ شهر را درون خود می‌گیرد. زمین‌های آن املاک عمومی ‌اند یا توسط یک تراست، به نمایندگی از جامعه ساکنان آن اداره می‌شوند.» این توصیفی از باغ‌ شهر است که ابنزر هاوارد (1928-1850)، 109 سال پیش تحت تاثیر دید‌گاهی آرمان‌شهر‌گرایانه درباره شهر‌های آینده و با اثر‌گیری از اندیشه‌های سوسیالیستی ارائه داد؛ هر چند برخی معتقدند که او سوسیالیست نبوده و نقش مهمی برای دولت مرکزی در این میان در نظر نمی‌گرفته است. فلسفه باغ‌ شهر، شیوه ‌ای از برنامه‌ریزی شهری است که در سال 1898 توسط هاوارد در انگلستان پایه‌ گذاری شد. هدف این بود که باغ‌ شهر‌ها مناطقی مستقل و خود‌کفا باشند که نقشه‌ شان از قبل کشیده شده و مزایای شهر و روستا را با هم در خود داشته باشند، زمان لازم برای رفت‌و‌آمد میان خانه و محل کار در آنها اندک باشد، اشتغال محلی در آنها بالا باشد، از آب ‌و‌هوایی مطبوع برخوردار باشند، «کمر‌بند‌های سبز» (پارک‌ها) احاطه‌شان کنند و مناطق مسکونی، صنعتی و کشاورزی متناسبی را در خود داشته باشند و به قول خود هاوارد، «مردمانی شاد» در آنها زندگی کنند و در عین حال با ساخت آنها از طبیعت محافظت ‌شود.
هاوارد می‌گوید که هدف از ساخت باغ‌ شهر‌ها حفظ «ترکیبی سالم، طبیعی و اقتصادی از زندگی شهری و روستایی» از طریق آمیزه‌ای از کار و تفریح است. این گفته‌های هاوارد، آرمان او را که بنیاد‌گذاری ارتباطی هماهنگ میان ماشین و باغ است، باز‌تاب می‌دهد. «قرار بر این است که از جامعه انسانی و زیبایی طبیعت در کنار هم لذت ببریم.»
باغ‌ شهر خوشه‌ای
هاوارد، پسر مغازه ‌داری که در فور‌استریت لندن به دنیا آمده بود، در 48 سالگی (1898) کتاب خود با نام «فردا: راهی صلح‌آمیز به سوی اصلاحی واقعی» را نوشت و این کتاب سپس در